ERTELEMEK
Bu dünyaya gözlerimizi açtığımızda neleri nasıl yaşayacağımızı bilseydik, gerisin geri döner miydik acaba ? Kimbilir belki... Ama belki biraz şanslıysak hayatı ertelemeden yaşamayı becerebilirdik. Bir hocamız bize insanın sadece ömrü olduğunu, eğer bu ömürün içini doldurabilirse kendine bir "hayat" edinebileceğini söylemiş ve " yapabilirseniz kendinize birden çok hayat edinin" demişti. Sonraları bu sözü çok düşündüm. Günlük hayatın sıradanlığından kurtulup da kendimize hayat(lar) edinebilmek o kadar zor ki, bunu yapabilenlere imrenerek bakmamak elde değil. Oysa biz çoğumuz bırakın bir hayat edinmeyi, başka hayatları doldurmaya çalışıp duruyoruz. Annemizin, babamızın, eşimizin, çocuğumuzun... Elbette bu arada kendimize hayat edinme işini hiç durmadan erteliyoruz. İşte bu ertelemek de hayat edinmekle ilgili bütün umutları götürüyor. Ertelenenler gün geliyor iptal oluyor, iptal olanlar bir süre sonra iyice yok oluyor. Bence insan esas bu şekilde ölüyor, öldürüyor kendini.
Zamanında önce ölmemek için içinizdeki çocuğu, genci, kadını, erkeği lütfen ertelemeyin. Kendinize hayat(lar) edinerek ve gec kalmadan, acele etmeden dünyaya hakettiği değeri verin.
